Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Στο πανηγύρι του Σωτήρος με φόντο τη θάλασσα του Σκαραμαγκά!!!


Παραμονή του Σωτήρος απόψε και αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται ο Πανηγυρικός Εσπερινός μετ' Αρτοκλασίας στο εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Ασπρόπυργο πλησίον της εισόδου του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ.
Τον υπαίθριο κατανυκτικό Εσπερινό που τελείται με Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια παρακολουθούν με ευλάβεια οι πιστοί των γύρω περιοχών και εργαζόμενοι των ΕΛΠΕ που έχουν κατακλύσει τον προαύλιο χώρο του Ναού.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, χιλιάδες προσκυνητών αναμένεται ότι θα συρρεύσουν έως αργά τη νύχτα και αύριο καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας!
Αύριο στις 7 το πρωί θα τελεσθεί ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία και το απόγευμα στις 7:30 ο Παρακλητικός Κανών.
Νωρίτερα σήμερα τελέσθηκε Αρτοκλασία στην πύλη των ΕΛΠΕ για τους εργαζόμενους στις βάρδιες του διυλιστηρίου.
























































Τους ναούς και τα ξωκλήσια που είναι αφιερωμένα στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος τα αποκαλούν Αγιά Σωτήρα και τα ευλαβούνται ιδιαίτερα οι πιστοί σε όλη την Ελλάδα.
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος που εορτάζεται στις 6 Αυγούστου είναι η σημαντικότερη Δεσποτική εορτή του καλοκαιριού.
Σύμφωνα με την παράδοση, την παραμονή του Σωτήρος τη νύχτα κάποια απροσδιόριστη στιγμή ανοίγουν οι ουρανοί και τότε οι πιστοί μπορούν να δουν το Άγιο Φως και να λάβουν ότι ζητήσουν.
Το Άγιο Φως όμως δεν το βλέπουν όλοι οι άνθρωποι αλλά όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, στους Μακαρισμούς στην επί του Όρους Ομιλία ο Χριστός είπε: «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται».
Ανήμερα της μεταμορφώσεως του Σωτήρος οι πιστοί φέρνουν στην εκκλησία σταφύλια για να ευλογηθούν από τον ιερέα. Πρόκειται για τις «ἀπαρχαί» δηλαδή τους πρώτους καρπούς της γης που προσφέρονται στον Δημιουργό.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας τα ευλογημένα σταφύλια μοιράζονται στο εκκλησίασμα μαζί με το αντίδωρο.
Σε ορισμένους μάλιστα τόπους προσφέρουν στον ναό το πρώτο λάδι της χρονιάς, για να ευλογηθεί, ώστε η ευλογία να επεκταθεί και στην υπόλοιπη παραγωγή.
Πρόκειται για το αρχαίο έθιμο των απαρχών, της προσφοράς δηλαδή των πρώτων καρπών στον Θεό, μια μορφή αναίμακτης τελετουργικής θυσιαστικής προσφοράς, που πέρασε και στον χριστιανισμό. Ο λαϊκός άνθρωπος, προσκομίζοντας για ευλογία τις απαρχές των καρπών και των γεννημάτων του, αναθέτει ουσιαστικά την ελπίδα της επιβίωσής του στον Θεό, από τον οποίο ζητά ευλαβικά να συνεργήσει, για να επιτύχει η σοδειά, από την οποία εξαρτάται και η επιβίωση ολόκληρης της παραδοσιακής κοινότητας.
Ήδη στους Αποστολικούς Κανόνες επιτρέπεται η προσαγωγή στον ναό σταφυλιών, όχι όμως και άλλων οπωρικών, ενώ ο Θεόδωρος Βαλσαμών, ερμηνεύοντας τον Δ΄ Κανόνα των Αγίων Αποστόλων, ερμηνεύει την εξαίρεση αυτή των σταφυλιών από το ότι το κρασί, που προέρχεται από αυτά, χρησιμοποιείται για την παρασκευή της Θείας Κοινωνίας.
Δεν πρέπει εξ άλλου να ξεχνούμε ότι στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος είναι αφιερωμένοι οι ναοί των μεγαλύτερων και επιβλητικότερων ελληνικών φρουρίων, γεγονός που δείχνει την σημασία, θρησκευτική και εθνικά αναγεννητική, που ο λαός μας ανέκαθεν έδινε στην μεγάλη αυτή εορτή.
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος ως σπουδαία Δεσποτική εορτή, αποτελεί εξαίρεση εθιμικά καθιερωμένης ιχθυοφαγίας, μέσα στην σύντομη αλλά αυστηρή νηστεία του Δεκαπενταύγουστου.
Και φυσικά, ως σπουδαία εορτή είναι και εθιμικά καθιερωμένη αργία, η παραβίαση της οποίας, από κάποιους ασεβείς και φιλάργυρους, επέφερε την άμεση θεϊκή τιμωρία, σύμφωνα με τις παραδόσεις του ελληνικού λαού, για παραδειγματισμό και των υπολοίπων.





















































































































Το θείο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, έγινε μερικές εβδομάδες πριν από το εκούσιο Πάθος και την ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου. H Μεταμόρφωση έγινε προς ενίσχυση των Μαθητών και στερέωση της πίστης των προς Αυτόν, αφού θα Τον έβλεπαν να υποβάλλεται σε φρικτά πάθη και να πεθαίνει επί του Σταυρού. Έτσι, τους διαφύλαξε από την απελπισία, διότι τα πάθη και ο θάνατός ήταν πράγματα ορατά και επώδυνα, ενώ τα αγαθά, που τους υποσχόταν, πράγματα ελπίδας. Αφού, λοιπόν, τα «άπαντα … της φρικτής οικονομίας τελέσας θεοπρεπώς», παρέλαβε τους προκρίτους των Αποστόλων, Πέτρο, Ιωάννη και Ιάκωβο, και ανέβηκε μαζί τους στο όρος Θαβώρ, όπου «μυστικώς της Τριάδος τον τύπον υποδείκνυσι», σύμφωνα με τον υμνογράφο της εορτής. Ο υμνογράφος της εορτής αναφέρει ότι ο Κύριος «εμφαίνων του αρχετύπου κάλλους την ευπρέπειαν και ταύτην ουχ ολόκληρον … μήπως συν τη οράσει και το ζην απολέσωσιν, αλλ΄ ως ηδύνατο χωρείν». Η θέα του ακτίστου φωτός ήταν όντος πολύ δυνατή εμπειρία για τους Μαθητές. Οι ιεροί Πατέρες λέγουν ότι, όταν ο Θεός αποκαλύπτεται στον άνθρωπο ως φως, γνωρίζεται αγνώστως και θεάται αοράτως, υπεραισθητώς, υπερλογικώς και υπερνοητώς. Από αυτήν την αποκάλυψη ο άνθρωπος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «ἔστι Θεός καί οἶον φῶς ἐστι, μᾶλλον δέ πηγή φωτός νοεροῦ τέ καί ἀΰλου». Μάλιστα, ο θεούμενος αντιλαμβάνεται το άκτιστο φως, όχι λόγω των φυσικών του προσόντων, αφού το θείο φως είναι «ὑπέρ τό φῶς» , αλλά γιατί ο Θεός «τόν Ἑαυτόν γινώσκει, ὁρᾶ καί νοεῖ διά τοῦ θεουμένου, ὅστις τή χάριτι ταύτη τοῦ αὐτοπτικοῦ Θείου φωτός ὁρᾶ ἐν Θεῶ διά τοῦ Θεοῦ τόν Θεόν». Ικάνωσε, λοιπόν, τους οφθαλμούς των Αποστόλων να ιδούν το υπερχρόνιο και υπέρλαμπρο Θείο Του Φως, «ἵνα ὅταν» τον «ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον». Έτσι, αποκαλύπτοντας στους Μαθητές Του την Δόξα της Θεότητός Του, τους επιβεβαίωσε ό, τι είχαν ήδη ομολογήσει προηγουμένως προς τον Ίδιον και παράλληλα ενδυνάμωσε την πίστη τους προς το Πρόσωπό Του. Από τους Αγίους η Μεταμόρφωση του Κυρίου χαρακτηρίζεται ως η «ἐν δυνάμει» φανέρωση «του προ των αιώνων κεκαλυμμένου μυστηρίου», δηλαδή της Βασιλείας, της Δόξας, της Χάρης, του Φωτός του εν Τριάδι Θεού. Η Μεταμόρφωση είναι το μυστήριο της ογδόης ημέρας, δηλαδή του μέλλοντος αιώνος, που, όπως αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αυτός ο αιώνας διαφαίνεται μετά τη κατάπαυση της εξαήμερης δημιουργίας του κόσμου. Ο Κύριος φανέρωσε τη Χάρη του μέσα από το πανάχραντο του Σώμα, δείχνοντας, έτσι, τη Δόξα της ανθρώπινής Του φύσης, και κατ’ επέκταση και της Εκκλησίας του, αφού, κατά τον Απόστολο Παύλο η Εκκλησία ταυτίζεται με το πανάγιο του Σώμα. Αυτό σημαίνει ότι οι πιστοί, που είναι μέλη αυτού του Κυριακού Σώματος, μετέχουν της θείας Χάριτος του Θεού. Τη δυνατότητα της μετοχής στη Δόξα του Σώματος του Κυρίου καταδεικνύει το γεγονός ότι, οι δύο Προφήτες εμφανίστηκαν περιβεβλημένοι με Δόξα, αλλά και το ότι, οι τρεις Μαθητές απέβησαν δέκτες των «βολίδων θεότητας». Η Μεταμόρφωση του Κυρίου είναι για τον άνθρωπο στήριγμα, παρηγοριά, ελπίδα και ζωή. Όπως ενισχύθηκαν οι Μαθητές, κατά τον ίδιο τρόπο, οι άνθρωποι κάθε εποχής λαμβάνουν έλεος εξ ουρανού, προκειμένου να αντέξουν την οδύνη της σταυρωμένης τους ζωής. Ο δοκιμαζόμενος άνθρωπος όταν προσεύχεται ανοίγουν οι πύλες της καρδιάς του και η Χάρη του Θεού φέρνει δάκρυα στα μάτια του, τα οποία είναι πολύ ευεργετικά, μαλακώνει τη καρδιά του, ξεκουράζει τη σκέψη και του δίνει πίστη, ελπίδα και αγάπη. Αυτοί που ανεβαίνουν τον Γολγοθά, και όσοι είναι επί του Σταυρού, δίπλα στον Χριστό, και αναφωνούν με τον ληστή το «μνήσθητί μου Κύριε εν τη βασιλεία σου», ήδη γνωρίζουν.

































































Δεν υπάρχουν σχόλια: