Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Καλή Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή ! ! !


«...Η περίοδος αυτή είναι ένα σχολείο μετάνοιας στο οποίο κάθε χριστιανός οφείλει να μπαίνει κάθε χρόνο για να καταφέρει να εμβαθύνει στη πίστη του, να την επανεκτιμήσει και, αν είναι δυνατόν, ν’ αλλάξει τη ζωή του...»



«Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή»

Η μετάνοια είναι η αρχή αλλά και η ατμόσφαιρα μέσα στην οποία βιώνεται μια αληθινά χριστιανική ζωή. Η πρώτη λέξη του Χριστού, όταν άρχισε το κύρηγμά Του, ήταν «μετανοεῖτε!» (Ματθ. 4:17).
Αλλά τι είναι μετάνοια;
Μέσα στο συνωστισμό που επικρατεί στην καθημερινή ζωή μας δεν έχουμε τον χρόνο να σκεφτούμε για μετάνοια. Και καταλήγουμε απλώς στο ότι εκείνο που έχουμε να κάνουμε στην περίοδο της Σαρακοστής είναι ν’ αποφεύγουμε ορισμένες τροφές, να περιορίζουμε τις «διασκεδάσεις», να πάμε στην εξομολόγηση, να δεχτούμε την συγχώρεση από τον ιερέα, να προσέλθουμε (μία φορά σ’ όλο το χρόνο!) στην Θεία Κοινωνία και μετά από αυτά να θεωρήσουμε τον εαυτό μας τελείως «εν τάξει» μέχρι τον επόμενο χρόνο.
Αλλά θα πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο η Εκκλησία ξεχώρισε αυτές τις επτά εβδομάδες σαν μια ιδιαίτερη περίοδο μετάνοιας και μας καλεί σε μια συνεχή και επίμονη πνευματική προσπάθεια. Όλα αυτά φυσικά θα πρέπει να έχουν άμεση σχέση με μένα, με την πίστη μου, τη ζωή μου, την ιδιότητά μου σαν μέλος της Εκκλησίας.
Έτσι λοιπόν δεν είναι πρωταρχικό μου καθήκον να προσπαθήσω να καταλάβω τι διδάσκει η Εκκλησία μου για τη Μεγάλη Σαρακοστή; Να προσπαθήσω να είμαι ένας ορθόδοξος χριστιανός, όχι κατ’ όνομα μόνο, αλλά στην ίδια τη ζωή;
Στις ερωτήσεις: τι είναι μετάνοια; Γιατί έχουμε ανάγκη από αυτήν; Πως μπορούμε να την βιώσουμε;

- Η Μεγάλη Σαρακοστή δίνει απαντήσεις.

Η περίοδος αυτή είναι ένα σχολείο μετάνοιας στο οποίο κάθε χριστιανός οφείλει να μπαίνει κάθε χρόνο για να καταφέρει να εμβαθύνει στη πίστη του, να την επανεκτιμήσει και, αν είναι δυνατόν, ν’ αλλάξει τη ζωή του.
Η Εκκλησία μας με τις διατάξεις και το πνεύμα της λατρείας της Μεγάλης Σαρακοστής μας μεταβιβάζει το νόημα της μοναδικής αυτής περιόδου. Είναι μια υπέροχη προσκυνηματική πορεία προς τις πηγές της ορθόδοξης πίστης, είναι μια εκ νέου ανακάλυψη του ορθόδοξου τρόπου ζωής.


.
Ένα νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.
Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από....
το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;
Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.» Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».
Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».
Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού. Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο. Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»!
Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.
Σκέψη της ημέρας:
Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φως για τον δρόμο.
Αν ο Θεός στο φέρει, θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας…

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί φίλοι και φίλες καλησπέρα σας.
Ολοκληρώθηκαν αυτό το τριήμερο οι εορταστικές εκδηλώσεις για το καρναβάλι στις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ, με την πανηγυρική παρέλαση του προεδρείου του ΠΣΕΕΠ.
Στις εκδηλώσεις των ΒΕΑ το προεδρείο εκπροσώπησαν ο Πρόεδρος του, ντυμένος Γεωργιανός ιμπρεσάριος μολδαβών χορευτριών με ταυτοποιημένη προϋπηρεσία και ο Γραμματέας του, ντυμένος Μαλαισιανός άστεγος σεισμόπληκτος με προβλήματα ομιλίας.
Η παρουσία και η συμμετοχή των παρευρισκομένων μελών ήταν μεγάλη και η ποικιλία από τα καλλιτεχνικά δρώμενα ξεχωριστή και με θεματολογία εξαιρετικά επίκαιρη με τις απαραίτητες νότες πρωτοτυπίας, δημιουργώντας ένα ευχάριστο κλίμα που ικανοποίησε και τους πιο απαιτητικούς θεατές.
Η παράσταση κάλυψε όλη την τρέχουσα επικαιρότητα με αναφορές σε επιστροφές διαφυγόντων 3 φορτίων μπανάνας -μικρού μήκους- σε ιθαγενείς του Αμαζονίου κλεμμένα από αυτονομιστές Κολομβιανούς αντικαθεστωτικούς, σε αναγνώριση ιθαγένειας δουλοπάροικων σε αδαμαντωρυχεία της Μποτσουάνα πιστοποιημένα με ISO 90002, επίδειξη διάσωσης τροφίμων ψυχιατρείου Αβοριγίνων από εξειδικευμένο συνεργείο αντιμετώπισης πυρηνικού ολοκαυτώματος, πυροσβεστών και φυλάκων.
Η παρουσίαση έγινε με μοναδικό τρόπο και σκηνοθετικά υποστηρίχθηκε από τον Πρόεδρο του ΠΣΕΕΠ με μια ομολογουμένως Σαιξπηρική διάσταση σαν σε έργο του West End και τον Γραμματέα του ΠΣΕΕΠ να κερδίζει τις εντυπώσεις, με συγκλονιστικά συγκινησιακές στιγμές που σου θύμιζαν το Rain man. Υπήρξαν βέβαια στιγμές κατά την διάρκεια της παράστασης που το κοινό δεν κατάφερε να αντιληφθεί τα βαθυστόχαστα νοήματα που άφηνε χαλί στο διάβα του το πετυχημένο πλέον δίδυμο, δημιουργώντας δυσαναπλήρωτα κενά στην πλοκή και στην εξέλιξη του Έργου.
Ήταν κομμάτι του σκηνοθετικού ιστού του πρωτοπόρου σκηνοθέτη που άφηνε στα αποσβολωμένα από την έκσταση πλήθη, να φτιάξει ο καθένας προσωπικά τη δικό του τέλος, με βιώματα που τον σημάδεψαν στην διάρκεια της καριέρας τους. Αξίζει επιπροσθέτως να αναφερθεί η interactive σχέση των καρναβαλιστών με τα μέλη του ΠΣΕΕΠ καθ όλη την διάρκεια του show συμμετέχοντας έτσι όλοι στην παράσταση, με βωμολοχίες βουκολικού περιεχομένου, αναφορές στα Ευαγγέλια της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας, σεξουαλικά ομοφυλόφιλα υπονοούμενα και χορευτικές ακροβασίες βουδιστών μοναχών με βροχή από χλέμπες -κατά το κρέπες- και ροχάλες χωρίς αδιάβροχη προστασία.
Το όλο θέαμα ήταν πραγματικά συγκλονιστικό, με τον Πρόεδρο να τα βάζει με όλους και με όλα αποκρούοντας κάθε λεκτική ατάκα του κοινού που αλαφιασμένο παραληρούσε στις απαντήσεις του, φωνάζοντας «κι άλλο-κι άλλο» και με τον Γραμματέα που επί τέσσερις ώρες ανταποκρίθηκε στον ρόλο του διανοητικά καθυστερημένου ανέχοντας περίλυπος στωικά και τις πιο «άστοχες» μερικές φορές επιθέσεις από το χωρίς οίκτο κοινό που δεν είχε το υπόβαθρο να εντρυφήσει στον πολυσύνθετο και απαιτητικό ρόλο του.
Μετά το τέλος της παράστασης έχοντας δώσει και οι δύο τους το 100% της θετικής τους ενέργειας εξουθενωμένοι από την υπερπροσπάθεια, υποκλίθηκαν μπροστά στο κοινό που πραγματικά κέρδισαν και έκαναν «δικό» τους, ενώ τα μέλη μπιζάροντας τους παρακαλούσαν για ένα encore. Χαιρέτησαν τους δικούς τους πλέον ανθρώπους πολύ σεμνά σαν καθημερινοί άνθρωποι του ζήλου και άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο για μια ακόμα παρόμοια παράσταση να επαναληφθεί σε σύντομο χρονικά διάστημα, σε μεγαλύτερο χώρο θα προσθέταμε εμείς.
Μάλιστα καθώς με την ώρα άδειαζε η αίθουσα με το κοινό να αποχωρεί, οι πιο ένθερμοι οπαδοί του αξιολάτρευτου διδύμου «έριξαν» την ιδέα να μαζέψουν υπογραφές από όσα περισσότερα μέλη γίνεται, ώστε να δοθεί μία Μοναδική παράσταση σε πολύ μεγαλύτερο χώρο που μάλιστα έλεγαν ότι έχει βρεθεί, ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε πολλούς από αυτούς να ζήσουν μια πραγματικά πολυδιάστατη και μοναδική εμπειρία, εμπειρία ζωής και να τους δοθεί η δυνατότητα από σκηνής «να κάψουν το Βασιλιά Καρνάβαλο».
Τους ευχόμαστε πραγματικά τα καλύτερα -καρναβάλια-.

Ανώνυμος είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΛΥΚΟΜΠΟΥΚΙΤΣΕΣ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΝΗΣΤΕΙΑ...ΕΤΣΙ? ΣΕ ΟΛΑ

Ανώνυμος είπε...

Ρε μαλάκες ότι και να γραψετε μετα απο αυτο που διαβασα δεν πιανετε μια!!
χα χα χα Μπραβο για το ρεπορταζ.
Τα ΒΕΑ το επιβεβαιωνουν!!!